Asset Publisher Asset Publisher

Cisy Bukowicy

Zachodnia część Nadleśnictwa Lesko łączy się z pasmem górskim Beskidu Niskiego o nazwie „Bukowica". Stąd przy dobrej przejrzystości powietrza, z najwyższych wzniesień dochodzących do 777 m. n. p. m, możemy podziwiać przepiękną i rozległą panoramę Karpat.

Teren „Bukowicy" pokryty jest lasami, w których dominują takie gatunki drzew jak buk i jodła. W mniejszym udziale występuje jawor, sosna, modrzew, wiąz i jesion. Niektóre  fragmenty tego lasu wraz z występującym w nim podszytem i roślinnością zielną tworzą zespół żyznej buczyny karpackiej „Dentario glandulosae-Fagetum", w którym odpowiednie warunki do swojego wzrostu i rozwoju znalazł także cis pospolity Taxus baccata L. Ten chroniony, niegdyś częsty a obecnie rzadki gatunek drzewa naszych lasów, utworzył tu populację, na którą składa się blisko 300 osobników.

Głównym miejscem występowania drzew są tereny należące do „Włościańskiego Stowarzyszenia Właścicieli Lasów Prywatnych w Bukowsku", nieopodal pomnika ofiar Powstania Styczniowego. W śladowej ilości cisy tej populacji występują na terenie Nadleśnictwa Lesko, w przygrzbietowej części „Bukowicy. Populacja cisa pospolitego w Paśmie Bukowicy jest szczególnie interesująca, gdyż wchodzi w strefę tzw. populacji brzeżnych, będących na granicy swojego naturalnego zasięgu geograficznego. Mimo niezbyt sprzyjających warunków do rozwoju, mających związek z oddziaływaniem na ten rejon klimatu kontynentalnego, największe cisy i tak osiągają tu znaczne rozmiary, gdzie ich grubość dochodzi do 30 centymetrów przy wysokości 13 metrów.  Osobniki tej populacji wykazują duże zróżnicowanie grubości i wysokości, co świadczy o znacznej rozpiętości ich wieku i naturalnym pochodzeniu.

Należy zaznaczyć, że obecnie jedynie na obszarze Nadleśnictwa Lesko opisywana populacja cisa rozwija się najlepiej, gdyż tylko w tym  fragmencie można spotkać wszystkie fazy rozwojowe cisa, czyli siewki, naloty, podrosty oraz kwitnące i obradzające osobniki dojrzałe.

Tekst i zdjęcia: Mariusz Sudoł